شکرک عسل چیست و چگونه میتوان شکرک عسل را رفع کرد؟
عسل با گذشت زمان خود به خود شکرک میزند و این یک فرایند طبیعی است که هیچگونه تأثیری بر روی خواص شیمیایی یا کیفیت آن نمیگذارد.
شکرک زدن عسل فرایندی است که طی آن قند موجود در عسل به صورت جامد در میآید. عسل یک محلول قندی بیش از حد اشباع است که قند آن نمیتواند به صورت محلول باقی بماند. بنابراین پس از مدتی شکرک میزند.
همه عسلهای طبیعی شکرک می زنند ولی مدت زمان لازم برای شکرک زدن متفاوت است.
شکرک زدن عسل بستگی به عواملی چون
ترکیبات،
بسته بندی، و
شرایط انبارداری آن دارد و
نشانه نامرغوب بودن آن نیست.
برخی از عسل ها چند روز پس از استخراج یا در قاب کندو، و اکثرا پس از مدتی نگهداری در انبار، فروشگاه یا منزل شکرک میزنند که این پدیده ممکن است از نظر مصرف کنندگان نشان دهنده ناخالصی و غیر طبیعی بودن آن باشد ولی حقیقت امر این است که خاصیت تبلور عسل، دلیل عدم مرغوبیت آن نیست.
عسل در دمای کمتر از 5 درجه و بالاتر از 25 درجه سانتیگراد معمولا شکرک نمیزند،
اما مناسب ترین دما برای شکرک زدن آن 14 درجه سانتیگراد است.
ذرات جامد موجود در عسل (دانه های گرده) موجب تسریع در شکرک زدن عسل میشود. نوع و میزان گرده به نوع شهدی که زنبور عسل از آن تغذیه کرده، بستگی دارد.
وجود آنزیم دیاستاز یا آمیلاز در عسل طبیعی که به عقیده دانشمندان توسط زنبور عسل تولید میشود یکی دیگر از عواملی است که باعث شکرک زدن عسل میشود.
کهنه بودن قاب کندوها یکی دیگر از عواملی است که (به علت وجود مواد خارجی در آنها نسبت به قاب های نو و جدید) باعث تسریع در شکرک زدن خواهد شد.
نوع گیاهان عسل زا در شکرک زدن و تبلور عسل موثر است. عسل برخی از گیاهان سریعتر و برخی دیرتر شکرک میزند و یا اصلا شکرک نمیزند.
ظرف محتوی عسل را که باید ظرف شیشهای باشد، در آب داغ 65 الی 70 درجه قرار دهید تا عسل به تدریج ذوب شود.
زمانی که قسمت بیشتر عسل ذوب شد آن را از آب داغ خارج کنید و فرصت دهید تا بقیه عسل با حرارت باقی مانده در ظرف ذوب شود.
عسل یکی از بی نظیر ترین مواد غذایی است که دارای خواص بیشماری است و برای درمان بسیاری از بیماری ها کاربرد دارد.
توجه کنید حتما عسلی که شکرک زده رو به صورت طبیعی مصرف کنید ، اضافه کردن هرگونه مواد شیمیایی برای جلوگیری از شکرک زدن عسل منجر به از بین رفتن کیفیت عسل می شود.
عسل مقداری رطوبت داره که باعث جلوگیری از رشد و تکثیر باکتری ها میشه ، شکرک زدن عسل به نسبت گلوکز و فروکتوز موجود در عسل متغیره ؛
هرچه مقدار گلوکز موجود در عسل از میزان آب موجود در آن بیشتر باشد ، باعث می شود که عسل سریع تر شکرک بزند.
مشتریان و خریداران عسل ممکن است نظرات مختلفی در مورد شکرک زدن عسل داشته باشند ؛
اما آیا رس بستن عسل یا به اصطلاح معروف شکرک زدن آن ارتباطی با تقلبی یا طبیعی بودن آن دارد ؟ آیا آن عسلی که زنبور به صورت طبیعی تغذیه کرده است از شهد گلها ، شکرک می زند یا عسلی که با آب و شکر تغذیه کرده است ؟
برای دستیابی به پاسخ این سوالات ابتدا باید با مواد تشکیل دهنده و ساختار عسل آشنا شویم.
ساکاروز ، فروکتوز و گلوکز نام علمی قندهایی است که در عسل موجود می باشد.
عسل یک محصول فوق اشباع است زیرا میزان زیادی قند در میزان کمی آب حل شده است.
از بین قند های مختلف تشکیل دهنده عسل :
گلوکز و فروکتوز حدود 75 درصد
ساکاروز معمولا کمتر از 5 درصد
از عسل را تشکیل می دهند ؛ این سه قند اصلی ترین قندهای تشکیل دهنده عسل می باشند که از این بین گلوکز تمایل بیشتری به کریستاله شدن یا رس بستن و خارج شدن از حالت محلول دارد.
نکته کلیدی محرمانه
برای جداسازی عسل از کندو به صورت طبیعی احتیاج به زمان و زحمت زیادی است.
اما روش دیگری نیز موجود می باشد که با استفاده از حرارت دادن به کندو می توان عسل را جداسازی کرد که روش آسان تری است و در زمان کمتری می توان به نتیجه رسید ؛
اگر از روش حرارت دادن برای جداسازی عسل استفاده شود دیگر آن عسل شکرک نخواهد زد.